Γιατί να στηρίξουμε την απεργία της 14ης Δεκέμβρη...

Το τελευταίο διάστημα, κεντρική θέση στις πολιτικές εξελίξεις έχει το κλείσιμο της 3ης αξιολόγησης. Αυτό σημαίνει ότι: οι θεσμοί (ΕΕ, ΕΚΤ και ΔΝΤ) «αξιολογούν» την οικονομική ανάπτυξη της χώρας, βάση της εφαρμογής των προηγούμενων μέτρων λιτότητας, για το ξεπέρασμα της κρίσης. Αποτέλεσμα των προηγούμενων αξιολογήσεων ήταν τα Μνημόνια, που είναι πακέτα μέτρων που άλλαξαν και συνεχίζουν να αλλάζουν ριζικά το ελληνικό τοπίο, εις βάρος του κόσμου της εργασίας. Οι μεταρρυθμίσεις που περιλαμβάνουν, μαζί με άλλες αναδιαρθρώσεις, διαμορφώνουν τον ελληνικό σχηματισμό έτσι ώστε να ανταπεξέρχεται όσο το δυνατόν καλύτερα στην βαθιά και παγκόσμια κρίση του καπιταλισμού και στις σύγχρονες αυξημένες ανάγκες του κεφαλαίου για κερδοφορία.

Ελαστικές σχέσεις εργασίας, μειώσεις μισθών και συντάξεων, κατάργηση του ασφαλιστικού νόμου, ιδιωτικοποιήσεις δημόσιας περιουσίας και πλειστηριασμοί πρώτης κατοικίας είναι μερικά από τα έως τώρα παραδείγματα. Επιπλέον, αξιολογήσεις δημοσίων δομών και προσωπικού που εναρμονίζονται με τη μείωση της κρατικής χρηματοδότησης στις δημόσιες παροχές. Στην δημόσια υγεία αυτό μεταφράζεται με υποστελέχωση, ελλείψεις υλικών και εργαζόμενους λάστιχο. Στην παιδεία βλέπουμε να καταρρέει μέρα με τη μέρα ο δημόσιος και δωρεάν χαρακτήρας και εντείνονται οι αποκλεισμοί της καθώς πχ στο πανεπιστήμιο παρατηρούμε τη μέριμνα να οδεύει προς την εξαφάνση (όπως συμβαίνει τώρα στις εστίες όπου το εστιατόριο έκλεισε και μένεται και διακοπή της συντήρησης), την εκπαιδευτική διαδικασία να είναι πλήρως απαξιωμένη και η λειτουργία του πανεπιστημίου να εξαρτάται από τις διαθέσεις κάθε εταιρίας.

Έτσι λοιπόν η 3η αξιολόγηση φέρνει ένα νέο σύνολο μεταρρυθμίσεων που θα περάσει και θα εφαρμόσει η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ. Υπόσχονται οι θεσμοί ότι δεν θα υπάρξει άλλο μνημόνιο, παρόλα αυτά οι δεσμεύσεις θα μπορούσαν κάλλιστα να είναι μνημονιακές και καθορίζουν τι θα ισχύει από το Σεπτέμβριο του 2018 μέχρι το 2060! Τα μέτρα είναι συνέχεια των προηγούμενων αλλαγών: ιδιωτικοποιήσεις αυξάνονται (με έμφαση στην ενέργεια), εφαρμόζονται οι ηλεκτρονικοί πλειστηριασμοί, καταργείται η κυριακάτικη αργία, η δυνατότητα υπογραφής συλλογικών συμβάσεων, ενώ η χρηματοδότηση σε παιδεία και υγεία προβλέπεται ακόμα χαμηλότερη από το νέο έτος.

Όλα αυτά κλειδώνουν με τη την τροπολογία που κατέθεσε η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ ΑΝΕΛ στις 4 Δεκέμβρη, σε άσχετο μάλιστα νομοσχέδιο, που περιστέλλει και ουσιαστικά ακυρώνει το δικαίωμα στην απεργία. Πάρθηκε πίσω τελευταία στιγμή για να περάσει με νόμο σε λίγες μέρες. Απαιτεί να συμφωνούν στην απεργία το 50+1% των οικονομικά εντάξει εργαζομένων στα πρωτοβάθμια σωματεία, πράγμα που είναι πρακτικά αδύνατον. Η κατάργηση των μέσων αντίστασης και διεκδίκησης είναι η στρατηγικός στόχος του κεφαλαίου για να μπορούν να εφαρμόζουν επιθετικές πολιτικές, χωρίς τη διατάραξη της κοινής ησυχίας.

Οφείλουμε να είμαστε στο πλευρό των εργαζομένων στην απεργία της 14ης Δεκέμβρη και να παλέψουμε μαζί τους ενάντια σε αυτές τις πολιτικές που μπορεί για μας στο σήμερα ναι θέτουν υπό διακύβευμα τη δυνατότητα να σπουδάζουμε και αύριο να καθορίζουν πώς θα δουλεύουμε. Ουσιαστικά επιρρεάζουν κάθε πτυχή των ζωών μας και τον τρόπο που λειτουργεί η κοινωνία, ενώ η μόνη αντίρροπη κίνηση σε όλα αυτά μπορεί να είναι η εδώ και τώρα συντονισμένη από τα κάτω δράση των πληττόμενων. Διεκδικούμε εδώ και τώρα αποκλειστικά δημόσια δωρεάν παιδεία και υγεία για όλους, μόνιμη και σταθερή δουλειά με αξιοπρεπείς όρους, αυξήσεις, μείωση του εργάσιμου χρόνου. Όλα αυτά ξέρουμε ότι δεν μπορεί να τα διεκδικήσει η ΓΣΕΕ των εργατοπατέρων που δεν καλύπτει σχεδόν κανέναν εργαζόμενο, ξεπουλάει τον έναν αγώνα μετά τον άλλον ούτε το ΠΑΜΕ που επιλέγει συνειδητά να μην κλιμακώνει αγώνες. Όπλο μας είναι ένα ταξικό, ανεξάρτητο και μαχητικό κίνημα, βασισμένο σε πρωτοβάθμια όργανα (σωματεία και συνελεύσεις) που συντονίζονται μεταξύ τους και δεν διστάζουν ούτε στιγμή να βάλουν τα εργατικά δικαιώματα μπροστά. Ας αφήσουμε το «δεν υπάρχουν οι συνθήκες» και ας καταλάβουμε ότι όσο οι «συνθήκες» μας καθορίζουν, άλλο τόσο τις καθορίζουμε και εμείς.

Το δικαίωμα στην απεργία κερδήθηκε μέσα από σκληρούς αγώνες, γιατί οι εργάτες του τότε αμφισβήτησαν την υπάρχουσα τάξη πραγμάτων που τους υπαγόρευε μια ζωή με περιορισμούς, χωρίς δικαιώματα, τους εξανάγκαζε να είναι δούλοι του κεφαλαίου. Μέσα από σκληρούς αγώνες θα κερδηθεί ξανά, όταν οι σύγχρονοι εκμεταλλευόμενοι πάρουμε την κατάσταση στα χέρια μας, και παλέψουμε για όλα αυτά που κάνει δυνατά η εποχή μας, αλλά τα καρπώνονται οι λίγοι και ισχυροί.

ΠΑΝΕΡΓΑΤΙΚΗ ΑΠΕΡΓΙΑ ΠΕΜΠΤΗ 14/12, 10.30 ΣΤΗΝ ΚΑΜΑΡΑ.