ΝΕΟ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΣΠΟΥΔΩΝ; ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ ΔΕ ΘΑ ΠΑΡΩ!

Στις 28/7/2015 αναρτήθηκε στη σελίδα της σχολής ένα έγγραφο με τίτλο «Καλοκαιρινός Χαιρετισμός». Στο έγγραφο αυτό αναφέρεται ότι σχεδιάζεται η αναθεώρηση του προγράμματος σπουδών και παρατίθενται οι γενικές αρχές αυτού.

Το πρόγραμμα αυτό έρχεται να εντατικοποιήσει δραματικά την καθημερινότητα των φοιτητών. Συγκεκριμένα αναφέρει :

•             «Μεγαλύτερο αριθμό εβδομάδων διδασκαλίας.  Στο δικό μας πρόγραμμα οι βδομάδες διδασκαλίας είναι μόνο 26 σε σύγκριση με 38-48 σε διάφορα ξένα πανεπιστήμια

•             Μικρότερη διάρκεια εξεταστικών περιόδων.

•             Κατάργηση της εξεταστικοκεντρικής αντίληψης για τον τελικό βαθμό αξιολόγησης του μαθήματος.  Ο τελικός βαθμός να προκύπτει από 1-2 ενδιάμεσους βαθμούς προόδου, καθώς και την επίδοση του στο Εργαστήριο ή στην Κλινική. Αυτό μπορεί πιθανόν να ελαττώσει την εξεταστική περίοδο στις δύο εβδομάδες.

•             Κύκλους και blocks μαθημάτων»

Όπως λοιπόν γίνεται αντιληπτό οι εβδομάδες διδασκαλίας θα αυξηθούν κατά 12 με 22 εβδομάδες και οι εξεταστικές περίοδοι θα μειωθούν από τις 5 εβδομάδες που μέχρι σήμερα ήταν, σε 2. Επιπλέον παρά το γελοίο ισχυρισμό ότι το σύστημα θα πάψει να είναι εξεταστικοκεντρικό αυτό θα ενταθεί με τεστάκια και προόδους, δηλαδή με μία διαρκή εξεταστική περίοδο. Με τον τρόπο αυτόν όμως ο φοιτητής απομακρύνεται όλο και περισσότερο από την ουσία της ιατρικής γνώσης και πράξης και μαθαίνει απλώς να εκτελεί μηχανιστικά ορισμένες διαδικασίες, έχοντας αποκομμένες και ασύνδετες πληροφορίες. Παράλληλα εισάγονται κύκλοι και blocks μαθημάτων ή πιο απλά αλυσίδες μαθημάτων, που στερούν τη δυνατότητα να παρακολουθήσεις και να εξεταστείς σε κάποια μαθήματα εάν δεν έχεις προηγουμένως περάσει κάποια άλλα (π.χ. δεν θα μπορείς να δώσεις ανατομία ΙΙ εάν δεν έχεις περάσει ανατομία Ι). Έτσι ο φοιτητής χάνει τη δυνατότητα να ρυθμίζει ο ίδιος  τον τρόπο και το ρυθμό των σπουδών του. Στη μεγάλη εικόνα χάνει τη δυνατότητα ρύθμισης της ίδιας του της ζωής αφού μεταβαίνει από πειθαρχημένο φοιτητή σε πειθαρχημένο εργαζόμενο, με κατακερματισμένη κάθε άλλη πτυχή της προσωπικότητας και της σκέψης του. Επιπλέον, δυσκολεύει ακόμη περισσότερο τη λήψη πτυχίου κι επιμηκύνει τη διάρκεια σπουδών, επιβαρύνοντας αυτό  οικονομικά τους φοιτητές και τις οικογένειές τους και ιδιαίτερα τους οικονομικά ασθενέστερους.

Η εντατικοποίηση, λοιπόν, αυξάνει το φόρτο εργασίας στη σχολή. Αυτός ο φόρτος εργασίας ποσοτικοποιείται με ένα «νόμισμα», τις πιστωτικές μονάδες ή ECTs. Ας δούμε αρχικά πως το ίδιο το υπουργείο στο νόμο Γιαννάκου ορίζει τις πιστωτικές μονάδες: “Οι πιστωτικές μονάδες αποδίδονται σε κάθε μάθημα, παρακολούθηση παραδόσεων, φροντιστηριακών ασκήσεων ή εργαστηρίων,  συμμετοχή σε σεμινάρια,  ανεξάρτητη ιδιωτική μελέτη,  προετοιμασία εργασιών,  πρακτική άσκηση, πτυχιακή ή διπλωματική εργασία και οτιδήποτε άλλο είναι απαραίτητο σύμφωνα με το πρόγραμμα σπουδών για την επίτευξη των εκάστοτε επιδιωκόμενων μαθησιακών αποτελεσμάτων…”

Ουσιαστικά, τα ECTs δεν αποτελούν σε καμία περίπτωση άλλη ονομασία για τις διδακτικές μονάδες που είχαμε ως τώρα. Οι πιστωτικές μονάδες δεν θα δίνονται μόνο από τα Α.Ε.Ι και τα Τ.Ε.Ι, αλλά και από οποιονδήποτε φορέα (ιδιωτικό ή δημόσιο) παροχής γνώσεων, όπως είναι τα ινστιτούτα κατάρτισης, φορείς που διοργανώνουν σεμινάρια πληρωτά ή μη ή άλλα παρόμοια ιδρύματα. Έτσι καταλύεται ο δημόσιος δωρεάν χαρακτήρας της εκπαιδευσης. Εισάγεται επίσης και η έννοια του ατομικού φακέλου προσόντων. Αυτός αποτελεί το άθροισμα των πιστωτικών μονάδων που καθένας συλλέγει κατά τη διάρκεια των σπουδών του ή και μετέπειτα. Με τον τρόπο αυτόν ο φοιτητής επιδίδεται σε ένα ατέρμονο ατομικό κυνήγι ECTs. Ο φάκελος αυτός έρχεται να αντικαταστήσει το ενιαίο πτυχίο, δημιουργεί εργαζομένους πολλών ταχυτήτων χωρίς επαγγελματικά δικαιώματα και χωρίς τη δυνατότητα πραγματοποίησης συλλογικών διεκδικήσεων.

Εκτός από την αντικατάσταση των διδακτικών μονάδων με τα ECTs από το νέο πρόγραμμα σπουδών προβλέπεται: «Ισόρροπη κατανομή των ECTS ανά 6μηνο. Το Νέο Πρόγραμμα Σπουδών προτείνεται να έχει:

•             12 εξάμηνα όπως και το υπάρχον πρόγραμμα

•             3 κύκλους σπουδών: Προκλινικό 1ο-2ο έτος, Κλινικό 3ο-5ο έτος και αυστηρά και μόνο κλινική άσκηση στο 6ο έτος

•             Κατά την κλινική του άσκηση στο 6ο έτος ο φοιτητής να μπορεί να επιλέγει κατά βούληση οποιαδήποτε ιατρική ειδικότητα που μπορεί να την παρακολουθήσει για ένα διάστημα.»

Παρατηρούμε λοιπόν το πώς τα ECTS αποτελούν το μέσο για τη διάσπαση σε δύο κύκλους σπουδών, προκλινικό και κλινικό. Τι σημαίνει όμως αυτή η διάσπαση; Ας το δούμε αυτό από το γεγονός από το ποιος θα μπορεί να συνεχίσει στον δεύτερο κύκλο. Μάλλον ο άξιος, ορίζοντας ως άξιους είτε τους-πατώντας επι πτωμάτων- καλύτερους από τον 1ον κύκλο είτε  αυτούς και μόνο που θα έχουν την οικονομική δυνατότητα να το κάνουν. Το τελευταίο το πετυχαίνουν εισάγοντας την καταβολή διδάκτρων, μετακυλίοντας έτσι το κόστος φοίτησης στους ίδιους τους φοιτητές και τις οικογένειές τους, καλύπτοντας τα κενά της υποχρηματοδότησης των ιδρυμάτων. Παράλληλα, μπαίνει κι η λογική κατεύθυνσης προς λήψη μίας ειδικότητας πριν το πτυχίο, επιβεβαιώνοντας τον περαιτέρω κατακερματισμό τόσο του γνωστικού αντικειμένου της ιατρικής όσο και του ενιαίου πτυχίου και των αντίστοιχων επαγγελματικών δικαιωμάτων που αυτό συνοδεύει.

Όλα αυτά βέβαια δεν είναι απλώς μια ιδέα του τμήματός μας να κάνουν ένα άλλο πρόγραμμα σπουδών, αλλά αποτελούν ακόμα ένα προχώρημα στην εκπαιδευτική αναδιάρθρωση που έχει ξεκινήσει χρόνια τώρα από τη συνθήκη της Μπολόνια και προχώρησε με τα εκάστοτε νομοσχέδια για την παιδεία (Γιαννάκου, Διαμαντοπούλου, Αρβανιτόπουλου). Σε όλα αυτά λοιπόν οφείλουμε να αντισταθούμε μέσα από συλλογικούς κι ανυποχώρητους αγώνες και τις γενικές μας συνελεύσεις. Στα πανεπιστήμια-κάτεργα των ονείρων τους θα γίνουμε ο εφιάλτης τους!

ΟΛΟΙ ΣΤΗ ΓΕΝΙΚΗ ΣΥΝΕΛΕΥΣΗ ΤΡΙΤΗ 13/10, 14:00 ΣΤΟ ΑΜΦΙΘΕΑΤΡΟ ΤΟΥ ΑΝΑΤΟΜΕΙΟΥ