Τι συμβαίνει με τους εργολαβικούς εργαζόμενους στο Α.Π.Θ;

Στη 1/2/2016 έληξε η σύμβαση 14 εργολαβικών υπαλλήλων στο ΑΠΘ. Το πανεπιστήμιο σε συνεργασία με τη νέα εργολαβική εταιρία που ανέλαβε αποφάσισε, με αφορμή τη μείωση της χρηματοδότησης, να μην τις ανανεώσει πετώντας τους ουσιαστικά στο δρόμο, λίγα χρόνια μάλιστα πριν τη συνταξιοδότησή τους. Πρόκειται για ένα ακόμα δείγμα των καταστροφικών συνεπειών που έχει η περαιτέρω μείωση της χρηματοδότησης για τα πανεπιστήμια και συνολικότερα για τη δημόσια εκπαίδευση που αποφάσισε η συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ ακολουθώντας της επιταγές των ΕΕ-ΔΝΤ κατά την εφαρμογή του τρίτου μνημονίου. Τη στιγμή που δισεκατομμύρια του κρατικού προϋπολογισμού πηγαίνουν για την εξυπηρέτηση του χρέους ή για τους πολεμικούς εξοπλισμούς και τις δαπάνες του ΝΑΤΟ η κυβέρνηση επιλέγει να πλήξει ακόμα περισσότερο τα δημόσια πανεπιστήμια. Έχει προηγηθεί επίσης η κατά 60% μείωση της χρηματοδότησής τους από τις προηγούμενες κυβερνήσεις καθώς και η κλοπή των αποθεματικών τους χρημάτων είτε για τις ανάγκες του «κουρέματος» του χρέους (PSI) είτε για την αποπληρωμή των δόσεων στο ΔΝΤ. Το «λογαριασμό» έρχονται να πληρώσουν οι φοιτητές και οι εργαζόμενοι του πανεπιστημίου που βλέπουν τη φοιτητική μέριμνα να διαλύεται, τις υπηρεσίες να υποβαθμίζονται και τις εργασιακές συνθήκες να χειροτερεύουν μέρα με τη μέρα. Πολλές φορές από διάφορους καλοθελητές παρουσιάζεται ως λύση στην υποχρηματοδότηση η εισαγωγή διδάκτρων (βλ. δηλώσεις Μπουτάρη και Λαόπουλου) ή η στροφή των ιδρυμάτων στην αυτοχρηματοδότηση και η μετατροπή τους σε ανταγωνιστικά κέντρα παραγωγής καινοτόμου έρευνας σε αγαστή σύνδεση με την αγορά εργασίας και τις επιχειρήσεις.

Συμπληρωματικά στην παραπάνω κατάσταση έρχεται να προστεθεί το απαράδεκτο καθεστώς των εργολαβικών εταιριών που αναλαμβάνουν πληθώρα υπηρεσιών του πανεπιστημίου (σίτιση, καθαριότητα, φύλαξη, διοικητικές υπηρεσίες) αποκομίζοντας τεράστια κέρδη από τη δημόσια χρηματοδότηση σε συνδυασμό με τις εκμεταλλευτικές σχέσεις εργασίας που επιβάλλουν. Ολιγόμηνες συμβάσεις που κανείς δεν ξέρει αν θα ανανεωθούν με αποτέλεσμα τη διαρκή αβεβαιότητα, σκληρά ωράρια, μισθοί εξαθλίωσης των 400 και 300 ευρώ και ουσιαστικά απαγόρευση συλλογικής οργάνωσης και διεκδίκησης από την πλευρά των εργαζομένων έρχονται να ολοκληρώσουν το παζλ της εργασιακής τρομοκρατίας που επιβάλλουν οι εργολαβικές εταιρίες με την ευλογία των διοικήσεων των πανεπιστημίων, των κυβερνήσεων και της ΕΕ. Σε αυτό το πλαίσιο εντάσσεται και η απόλυση, ουσιαστικά, των εργολαβικών υπαλλήλων που πληρώνουν τα «σπασμένα» της πολιτικής της κυβέρνησης και της Ευρωπαϊκής Ένωσης, πολιτική που αποσκοπεί στο ξεπέρασμα της κρίσης προς όφελος του κεφαλαίου μέσα από τη διάλυση και το ξεπούλημα των πανεπιστημίων και τη «δουλοποίηση» των εργαζομένων τους. Εγγυητές  αυτής της πολιτικής είναι και οι ίδιες οι αυταρχικές πρυτανείες των τελευταίων χρόνων. Έχουν ήδη από το 2012 και το 2013 απολυθεί εκατοντάδες εργαζόμενοι. Επί πρυτανείας Μυλόπουλου, έχουν στοχοποιηθεί με την εισβολή των ΜΑΤ οι μεγάλες απεργίες των εργολαβικών κι έχουν παραδοθεί στο έλεος των εργολαβιών οι τύχες των εργαζομένων στη λέσχη, την καθαριότητα και στην διοίκηση του πανεπιστημίου. «Άξιοι» συνεχιστές αυτής της αυταρχικής μνημονιακής πολιτικής είναι και οι νέες πρυτανικές αρχές, οι οποίες κάνοντας επιθετικές φυγές δηλώνουν αμετάκλητες και απρόθυμες να διαθέσουν κονδύλι για την επαναπρόσληψη των 14 εργολαβικών εργαζομένων. Η αυταρχική πρυτανεία του Μήτκα και του Λαόπουλου, που ξεπουλά το δικαίωμά μας στη δωρεάν και δημόσια σίτιση και στέγαση, που αποκλείει τους φοιτητικούς συλλόγους από τις συνεδριάσεις της Συγκλήτου και παράλληλα υπό το πρόσχημα και την πίεση της υποχρηματοδότησης προχωρά σε αναδιαρθρώσεις αποτελώντας τον πιο προνομιακό συνομιλητή του Υπουργείου Παιδείας στην διαδικασία του Εθνικού Διαλόγου, είναι αυτή που το επόμενο διάστημα θα προχωρήσει σε περαιτέρω απολύσεις προσωπικού, με την εναλλακτική λύση της μετάταξης προσωπικού. Πρυτανεία και εργολαβία βαθαίνουν την αναδιάρθρωση των εργασιακών σχέσεων στο δημόσιο Πανεπιστήμιο. Να μην το επιτρέψουμε!  Μέσα από τους φοιτητικούς συλλόγους και τα σωματεία μας φοιτητές/τριες, εργαζόμενες/οι από κοινού να ανατρέψουμε αυτήν την πολιτική και κυβέρνηση-ΕΕ-ΔΝΤ που την προωθούν φορτώνοντας μέρα με τη μέρα όλο και περισσότερα βάρη στις πλάτες των εργαζομένων και της νεολαίας.

Παλεύουμε για:

-άμεση επαναπρόσληψη των 14 απολυμένων

-μόνιμη και σταθερή δουλειά για όλες/όλους. Κατάργηση του καθεστώτος των εργολαβικών εταιριών. Έξω οι εταιρείες από τις σχολές.

- ραγδαία αύξηση της δημόσιας χρηματοδότησης των πανεπιστημίων. Επιστροφή των κλεμμένων αποθεματικών τους. Λεφτά για την παιδεία και τις κοινωνικές ανάγκες και όχι για το χρέος τους.