"Επιτέλους να γίνουμε σαν τον υπόλοιπο κόσμο..."

'Ενα άρθρο κάπως άσχετο με αυτό στο οποίο θα καταλήξουμε, απλά θέλουμε να δείξουμε πόσο στενόμυαλο είναι αυτό το "επιτέλους":

 Περίπου 2,5 εκατ. παιδιά -που αντιστοιχεί σε ένα παιδί στα τριάντα- στις ΗΠΑ ήταν άστεγα το 2013.

 Σύμφωνα με έκθεση του Εθνικού Κέντρου για το φαινόμενο των Αστέγων Οικογενειών των ΗΠΑ, τα άστεγα παιδιά αυξήθηκαν κατά 8% το 2013 σε σχέση με το 2012, ενώ πρόκειται για έναν αριθμό που αποτελεί ιστορικό υψηλό. Χαρακτηριστικό για να καταλάβει κανείς τη δραματική όξυνση του φαινομένου είναι το γεγονός ότι το 2006 ο αριθμός των άστεγων παιδιών έφθανε το 1,5 εκατ., δηλαδή κατ' αναλογία έπληττε το ένα παιδί στα πενήντα.

 Ως αιτίες για την αύξηση – ρεκόρ η έκθεση επικαλείται το ποσοστό της φτώχειας, που η ομοσπονδιακή υπηρεσία απογραφής του πληθυσμού υπολόγισε πως ανήλθε στο 14,5% το 2013. Αναφορά γίνεται επίσης και στην πρόσφατη ύφεση της αμερικανικής οικονομίας, την έλλειψη οικονομικά προσιτής στέγης, το εισοδηματικό χάσμα μεταξύ των διαφορετικών φυλετικών ομάδων αλλά και τις προκλήσεις που αντιμετωπίζουν οι μονογονεϊκές οικογένειες.

Αναδημοσίευση από "TVXS"

Και τι θέλουμε να πούμε: Αυτές οι αηδίες σχετικά με τα αμερικάνικα πανεπιστήμια ότι δηλαδή χρηματοδοτούνται από ιδιώτες, διαγράφουν φοιτητές, δεν έχουν παρατάξεις, συνδέονται με την αγορά εργασίας κλπ και ότι αυτό το μοντέλο είναι η λύση για τα ελληνικά πανεπιστήμια, από ότι λένε οι στατιστικές δε βοηθάνε και πάρα πολύ τον κοσμάκι. Παγκοσμίως (με ελάχιστες εξαιρέσεις) υπαρχει καπιταλισμός όπως και εδώ όπως και στην Αμερική. Και καλό θα ήταν όλοι αυτοί που λένε "επιτέλους" να το βάλουν και αυτό στην εξίσωση. Η δικιά μας συνέχεια στους δρόμους...

ΥΓ: Η αναφορά περιορίζεται μόνο στο κομμάτι των πανεπιστημίων γιατί αυτή η κουβέντα αφενώς παίζει αρκετά το τελευταίο διάστημα και αφετέρου γιατί ζώντας μέσα σε αυτά έχεις περισσότερα ερεθίσματα. Παρόμοια είναι η κατάσταση για όλα τα αστικά νομοθετήματα.