ΕΜΠΡΟΣ ΓΙΑ ΤΗΣ ΓΕΝΙΑΣ ΜΑΣ ΤΑ ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΑ

ΑΠΟΦΑΣΗ ΤΗΣ ΓΕΝΙΚΗΣ ΣΥΝΕΛΕΥΣΗΣ ΤΟΥ ΣΦΙΑΠΘ

ΤΕΤΑΡΤΗ 12/11/14

Με το ξεκίνημα της νέας χρονιάς παρατηρείται μια προσπάθεια μετασχηματισμού του κοινωνικοπολιτικού γίγνεσθαι με στρατηγικό στόχο την προσαρμογή του στα συμφέροντα του κεφαλαίου. Με  τη γενικευμένη επίθεση στον χώρο της εργασίας όπου ο αντιαπεργιακός νόμος  δίνει το δικαίωμα στον εργοδότη να αυθαιρετεί εις βάρος του εργαζομένου σε περίπτωση απεργίας και τον “συνδικαλιστικό” νόμο που ψηφίστηκε πρόσφατα να καθιστά την απεργία δύσκολη υπόθεση η συγκυβέρνηση προσπαθεί να καταπνίξει κάθε φωνή αντίδρασης. Βάσει του δόγματος  “προλαμβάνειν κάλλιον του θεραπεύειν” νομοθετεί προσπαθώντας να αποτρέψει κάθε νέο πλήγμα στο κεφάλαιο. Εμφανές αυτής της προσπάθειας είναι το γεγονός πως ενώ πραγματοποιείται μια επιχείρηση εκποίησης δημόσιας περιουσίας ΤΑΙΠΕΔ)  με ταυτόχρονη φορολόγηση μεσαίων και κατώτερων στρωμάτων ΕΝΦΙΑ) και κατάργηση συλλογικών συμβάσεων. Το γενικό λοιπόν αυτό πλαίσιο δεν θα μπορούσε να αφήσει ανεπηρέαστο το αγαθό της παιδείας. Από το Νέο Λύκειο μέχρι τα πανεπιστημιακά Ιδρύματα δημιουργείται ένα καθεστώς εκπαίδευσης πολλών ταχυτήτων (μαθητείες, ΙΕΚ, ΣΕΚ και στην τριτοβάθμια διάσπαση πτυχίου σε bachelor και master) με τα παιδιά φτωχότερων οικογενειών να αντιμετωπίζουν (πιο ξεκάθαρα πλέον) το πρόβλημα ένταξης και παρακολούθησης της εκπαιδευτικής διαδικασίας.  

Μιλώντας ειδικότερα για την τριτοβάθμια εκπαίδευση, διακρίνουμε εύκολα την εμπορευματοποίηση της γνώσης, με την παιδεία να παρέχεται μόνο σε αυτούς που δύνανται να την αγοράσουν, και την εγκαθίδρυση μιας νέας πανεπιστημιακής πραγματικότητας ως δύο βασικούς πυλώνες του κυβερνητικού σχεδίου. Αφενός ,λοιπόν, η τιμή της γνώσης αυξάνεται με το σφράγισμα θέσεων στις φοιτητικές εστίες, με την ιδιωτικοποίηση της λέσχης, με την αγορά ειδικού εξοπλισμού, συγγραμμάτων, σημειώσεων και την επιβολή διδάκτρων σε μεταπτυχιακά, κίνηση που προμηνύει αντίτιμο και σε προπτυχιακό επίπεδο, συζήτηση που έχει ανοίξει σε υπουργικά συμβούλια και συγκλήτους. Αφετέρου διακρίνουμε τους τρόπους και τους μηχανισμούς που θα εξασφαλίζουν την “ομαλότητα” μέσα στα Ιδρύματα, ως συνθήκη απαραίτητη για την εξέλιξη της εκπαιδευτικής αναδιάρθρωσης. Έτσι, βλέπουμε φέτος τα νέα διοικητικά όργανα των πανεπιστημίων (Πρυτάνεις, Κοσμήτορες, Πρόεδροι) να κινούνται σε μια πιο αντιδραστική κατεύθυνση. Είδαμε εδώ τη σύγκλητο στις 8/10 να γίνεται κεκλεισμένων των θυρών , την επομένη τις απειλές του Μήτκα για παρέμβαση εισαγγελέα τη στιγμή που οι φοιτητικοί σύλλογοι πραγματοποιούσαν κατάληψη πρυτανείας, το Φορτσάκη στην Αθήνα να παρατάσσει τα ΜΑΤ έξω από το ΕΚΠΑ και να απειλεί με πειθαρχικά όταν και εκεί φοιτητικοί σύλλογοι θέλοντας να παρέμβουν στη Σύγκλητο, καταθέτοντας τα αιτήματά τους. Την ίδια ώρα που τα Ιδρύματα “δεν μπορούν να καλύψουν τις φοιτητικές παροχές” οι Σύγκλητοι των πανεπιστημίων υπερψηφίζουν προϋπολογισμούς 2-3 εκατομμυρίων για την είσοδο ομάδων security. Με πρόφαση τα ναρκωτικά που οι ίδιοι εισάγουν στα πανεπιστήμια, θέλουν να τρομοκρατήσουν το φοιτητικό σώμα, να φιμώσουν όποιον αντιδρά και αντιστέκεται στα μεγαλεπήβολα σχέδια τους με σεκιουριτάδες οι οποίοι θα αποτελούν μπράβοι οργάνων, θεσμών και προσώπων της διοίκησης.

Όλα αυτά δεν είναι ακριβώς κάτι καινούριο. Τα οξυμένα τους χαρακτηριστικά είναι φυσική συνέχεια των συνεχών παραβιάσεων του ασύλου μετά την νομοθετική του κατάργηση από το νόμο Διαμαντοπούλου. Χαρακτηριστικό και επίκαιρο το παράδειγμα της σύλληψης των 16 συμφοιτητών μας, μετά την πορεία της 17 Νοέμβρη του ΄12 όταν αυτοί μαζί με τους εργολαβικούς περιφρουρούσαν την απεργία τους, προστατεύοντας παράλληλα το χώρο του ασύλου που με αίμα κατακτήθηκε από τους μαζικούς λαϊκούς αγώνες του '73. Αυτό που έχει αλλάξει είναι ότι πλέον η καταπάτηση του ασύλου των αγώνων και των κινημάτων γίνεται διαφήμιση της κυβερνητικής πολιτικής σε μια προσπάθεια επιβολής της νομιμότητας που αυτοί εξυπηρετούν.

Στα πλαίσια αυτής της νέας πραγματικότητας που προσπαθούν να επιβάλλουν, εντάσσεται και η καθηγητική αυθαιρεσία. Καθηγητές διώχνουν συμφοιτητές μας από τα αμφιθέατρα, άλλοι πουλάν-διαφημίζουν τις σημειώσεις τους ως επιπλέον σύγγραμμα -οι οποίες προφανώς δεν διανέμονται δωρεάν-, ενώ άλλοι βαφτίζουν τα αμφιθεατρικά μαθήματα ως υποχρεωτικά μη λογοδοτώντας σε κανέναν. Επιπλέον από φέτος έχει αφαιρεθεί από τους φοιτητές του 6^ου έτους να δίνουν εξετάσεις στο εκάστοτε μάθημα μετά το τέλος της κλινικής άσκησης στο μάθημα αυτό. Η επιτροπή προγράμματος σπουδών -ένα όργανο που απαρτίζεται από μερικούς καθηγητές της σχολής- επικαλούμενη μία αποσπασματική διάταξη του νόμου Διαμαντοπούλου και προφασιζόμενη «διαταραχή της εκπαιδευτικής διαδικασίας» αφαίρεσε από τους φοιτητές τις εμβόλιμες αυτές εξεταστικές εντατικοποιώντας της κανονικές εξεταστικές ακόμα περισσότερο. Έτσι φοιτητές που δουλεύουν, που χρωστάνε μαθήματα ή που ασχολούνται και με άλλα πράγματα πέρα από τη σχολή τους δυσχεραίνονται ακόμα περισσότερο στη λήψη πτυχίου από ένα κατά τα λοιπά «επίσημο» όργανο μοσχοπληρωμένων καθηγητάδων που ήρθαν να βάλουν το δικό τους λιθαράκι στην εφαρμογή των νόμων

Όλα αυτά αποτελούν μια γενική εικόνα από το μέλλον που προετοιμάζουν για τις σχολές μας. Μια εικόνα που γίνεται πραγματικότητα με τον Οργανισμό λειτουργίας που πρόκειται να περάσει στην αρχή της νέας χρονιάς και μεταξύ άλλων προβλέπει τη διαγραφή στα ν+2 έτη, επιτροπές δεοντολογίας, επιτροπές καθηγητών σε περίπτωση τριπλής αποτυχίας σε κάποιο μάθημα, διάσπαση πτυχίου σε bachelor και master. Το νομοθετικό αυτό πλαίσιο και η εφαρμογή του έχουν ως απώτερο στόχο τη διαμόρφωση νέων μοντέλων εργασίας και εργαζομένων. Εργαζόμενοι είτε υποεξειδικευμένοι με καμία δυνατότητα γνωστικής εξέλιξης και συνολικότερης κατάκτησης του γνωστικού τους αντικειμένου είτε υπερεξεικευμένοι με ημερομηνία λήξης (όσο θα είναι χρήσιμοι στην παραγωγή).

ΥΓΕΙΑ

Τα τελευταία χρόνια, με την εφαρμογή των πολιτικών των μνημονίων ζούμε τη διάλυση του συστήματος υγείας στο όνομα των τάχα μεταρρυθμίσεων και του “συμμαζέματος” των οικονομικών των νοσοκομείων, κέντρων υγείας, ιατρείων ΙΚΑ – ΕΟΠΥΥ – ΠΕΔΥ.

Τα κλεισίματα νοσοκομείων, η απαγόρευση προσλήψεων, οι αλλαγές στις πρωτοβάθμιες μονάδες (κέντρα υγείας, τοπικά ιατρεία) σε συνδυασμό με το μεγάλο ποσοστό των ανασφάλιστων, έχουν κάνει την πρόσβαση στην υγεία εξαιρετικά δύσκολη για τους περισσότερους και σχεδόν απαγορευτική για τα φτωχότερα στρώματα. Χαρακτηριστικό είναι ότι τα ραντεβού για τα τακτικά ιατρεία των νοσοκομείων της Θεσσαλονίκης κλείνουν σε δυο εβδομάδες για όλο το εξάμηνο, και άρα όσοι δεν προλάβουν θα πρέπει να απευθυνθούν κάπου ιδιωτικά, με ό,τι αυτό συνεπάγεται.

Φαινομενικά, και κυρίως χάρη στο φιλότιμο των εργαζομένων (γιατρών, νοσηλευτών κλπ) το ΕΣΥ συνεχίζει να λειτουργεί.. Υπόγεια όμως συντελείται μια αργή μαζική δολοφονία εις βάρος των ευπαθών ομάδων. Μιλάμε για ανθρώπους με χρόνια νοσήματα, οι όποιοι με δεδομένη πλέον τη δυσκολία στην πρόσβαση σε κάποιο ιατρείο, δεν μπορούν να έχουν την παρακολούθηση που χρειάζονται. Αν σε αυτό συνυπολογίσει κανείς την αθρόα χρήση των γεννόσημων, τα περισσότερα από τα οποία έχουν αμφίβολο θεραπευτικό αποτέλεσμα και το ότι οι άνθρωποι που ανήκουν στις ευπαθείς ομάδες συνεχώς αυξάνονται λόγο κακών συνθηκών διαβίωσης (κακής ποιότητας και ελλιπής σίτιση, δυσκολίες στη θέρμανση, κακές συνθήκες υγιεινής), μπορεί πλέον να καταλάβει κανείς ότι το έγκλημα των πολιτικών της κυβέρνησης, ΕΕ και μνημονίων παίρνει μεγάλες διαστάσεις και θα τραβήξει ραγδαία προς τα κάτω το προσδόκιμο επιβίωσης αλλά και την ποιότητα ζωής.

Έτσι λοιπόν με πρωτοκλασάτους υπαλλήλους τους Λοβέρδο, Άδωνη και πλέον τον τσεκουροφόρο Βορίδη και αρχηγούς όλα τα αρπακτικά που κάνουν εμπόριο με την υγεία των ανθρώπων (ιδιωτικοί όμιλοι νοσοκομείων, κλινικών, διαγνωστικών κέντρων, ιδιωτικές ασφαλιστικές εταιρίες, φαρμακευτικές) και με τις ευλογίες φυσικά ΕΕ και ΔΝΤ το ΕΣΥ και συνολικά η υγεία όπως τα ξέραμε υποβαθμίζονται με γρήγορους ρυθμούς με τελικό αποτέλεσμα τη διάλυσή τους στο βωμό της κερδοφορίας των αδίστακτων επιχειρηματιών υγείας.

Μετά λοιπόν από την επιβολή 5ευρου εισιτηρίου για τα νοσοκομεία, το κλείσιμο και τη συγχώνευση κλινικών, τη διάλυση αρχικά του ΙΚΑ και εν συνεχεία του ΕΟΠΥΥ, τον περιορισμός των δικαιολογούμενων εξετάσεων, και την εν γένει υποχρηματοδότηση του ΕΣΥ (απλήρωτες εφημερίες, ελλείψεις σε αναλώσιμα, χαλασμένα ή αρχαία μηχανήματα) το υπουργείο δίνει τη διαχείριση των οικονομικών των νοσοκομείων σε μία ιδιωτική επιχείρηση την ΕΣΑΝ Α.Ε. Στην ουσία στραγγαλίζει οικονομικά το ΕΣΥ, καθώς ενώ το αρχικό κεφάλαιο της εταιρείας θα είναι δημόσιο χρήμα θα «ενθαρρύνεται» η όσο το δυνατόν μεγαλύτερη συμμετοχή στην ΕΣΑΝ ΑΕ διευθυντικών στελεχών ιδιωτικών νοσοκομείων. Η ΕΣΑΝ Α.Ε. λοιπόν (με τους manager ιδιωτικών κλινικών να την στελεχώνουν) μετά από αξιολόγηση θα χρηματοδοτεί όποια νοσοκομεία πληρούν τα κριτήρια της. Και η χρηματοδότηση θα πιάνει από τα υλικά και τις εργαστηριακές εξετάσεις μέχρι τη μισθοδοσία. Πλήρης εκποίηση της υγείας σε ιδιώτες.

Όμως το εθνικό σύστημα υγείας δεν είναι περιουσία κανενός, ανήκει σε όλο το λαό, τους εργαζόμενους, τους ανασφάλιστους, τους συνταξιούχους, που με τους αγώνες τους και τη δουλειά τους το έστησαν και το συντηρούν και τις ανάγκες αυτών θα πρέπει να υπηρετεί.

ΦΑΣΙΣΜΟΣ

Πέρα από την παιδεία και την υγεία η ολομέτωπη επίθεση στα δικαιώματα και τις κατακτήσεις των εργαζομένων που συντελείται στα χρόνια των μνημονίων έχουν εξαθλιώσει και φτωχοποιήσει μεγάλο κομμάτι της κοινωνίας. Αυτό σε συνδυασμό με την αντιμεταναστευτική, εθνικιστική ρητορεία της κυβέρνησης (αρκετά χρόνια τώρα) και την νομοθέτηση βάρβαρών μέτρων μη λαμβάνοντας υπόψη τη λαϊκή αντίδραση αλλά ακόμα και αστικά στεγανά (βλ. σύνταγμα) έχουν συμβάλλει στην άνοδο των ποσοστών της φασιστικής χρυσής αυγής. Προφανώς δεν είναι μόνο αυτό. Η νεοναζιστική αυτή οργάνωση και τη χρηματοδότηση είχε από επιχειρηματίες αλλά και από τα αστικά κόμματα και τα συμφέροντα τους εκτελούσε τόσα χρόνια με τραμπούκικες επιθέσεις σε απεργούς και αγωνιστές. Αυτός είναι εντέλει και ο ίδιος ο φασισμός. Ακραία μορφή διαχείρισης του καπιταλισμού σε περιόδους που επιχειρείται είτε να καμφθεί η εργατική αντίσταση είτε ακόμα και να εξυπηρετηθούν ιμπεριαλιστικές βλέψεις. Τα υψηλότατα ποσοστά της Χρυσής Αυγής σε συνοικίες όπως το Κολωνάκι ή οι επιθέσεις σε συνδικαλιστές θυμίζουν κάτι από τις δηλώσεις του Μουσολίνι (πριν ακόμα αναλάβει εξουσία) στους βιομηχάνους της εποχής ότι θα τους προφυλάξει από το εργατικό κίνημα και τις απεργίες.

Η ιστορία όμως δεν τελείωσε. Δεν τελείωσε ούτε για εμάς ούτε για την ανθρωπότητα ολόκληρη. Μέσα στην βραχυπρόθεσμη βλέψη των πραγμάτων όπως είναι σήμερα, κυριαρχεί η απογοήτευση και ένα αίσθημα παντοδυναμίας του αντιπάλου. Στην ιστορική μνήμη όμως, στο πέρασμα των χρόνων και των αιώνων οι καταπιεσμένοι νικάνε. Και οι σύγχρονοι καταπιεσμένοι είναι οι εργάτες, είναι οι φτωχοί και περιθωριοποιημένοι, είναι οι μαθητές και οι φοιτητές που στραγγαλίζονται σε μία εκπαίδευση που τους προετοιμάζει να γίνουν η νέα γενιά εκμεταλλευόμενων. Η σύγχρονη όμως αλλαγή είναι η αποτίναξη του ζυγού του κεφαλαίου για μια άλλη κοινωνία που τα παραγωγικά μέσα της ανθρωπότητας θα είναι κτήμα όλων και στην υπηρεσία του λαού. Αυτό θα είναι το τέλος που θα γράψουμε εμείς. Και ένα τέτοιου τύπου τέλος γράφεται με αγώνες.

«Εδώ Πολυτεχνείο! Λαέ της Ελλάδας, το Πολυτεχνείο είναι σημαιοφόρος του αγώνα μας, του αγώνα σας, του κοινού αγώνα μας ενάντια στη δικτατορία και για τη δημοκρατία» Αυτό ήταν το κεντρικό σύνθημα που ακουγόταν από το ραδιοφωνικό σταθμό της κατάληψης του Πολυτεχνείου το ’73. Ήταν το σύνθημα που έβγαλε στους δρόμους χιλιάδες διαδηλωτές στο κέντρο της Αθήνας, αλλά και στην επαρχία. Το σύνθημα των φοιτητών, που μέσα από μια κατάληψη έδωσε το έναυσμα της εξέγερσης ενάντια στη χούντα των συνταγματαρχών, ενάντια στην αυταρχοποίηση της κοινωνίας. Μια εξέγερση που κέρδισε τη νομιμοποίηση της κοινωνίας μέσα από το δίκαιο αίτημα της δημοκρατίας. Γιατί η νομιμοποίηση των κοινωνικών αγώνων δεν κρίνεται στα πλαίσια του εκάστοτε πολιτικού και νομικού καθεστώτος. Οι κοινωνικοί αγώνες κρίνονται μόνο στη βάση της προοπτικής και της αλήθειας των αιτημάτων τους, στη βάση της κάλυψης των κοινωνικών αναγκών.

Η ιστορία του Πολυτεχνείου όμως δεν ξεκίνησε και δεν τελείωσε στις 17 Νοέμβρη ’73. Είχαν προηγηθεί σημαντικά γεγονότα που τελικά οδήγησαν στη γνωστή εξέγερση. Ήδη από τις 5/2/73 είχε αποφασιστεί αποχή από τα μαθήματα, στις 13/2 είχε οργανωθεί διαδήλωση εντός του πανεπιστημίου και 21/2 είχε γίνει η κατάληψη της Νομικής Αθήνας. Τα γεγονότα αυτά, σε μια περίοδο απαγόρευσης του συνδικαλισμού με οποιονδήποτε τρόπο, κατέληξαν σε στρατολόγηση 11 πρωτοπόρων φοιτητών από τη χούντα των συνταγματαρχών. Παρόλα αυτά άφησαν τη σπίθα της εξέγερσης του Νοέμβρη.

Το μήνυμα του Πολυτεχνείου στη σημερινή εποχή είναι σαφές: Συνελεύσεις-καταλήψεις-διαδηλώσεις, όλη η εξουσία στις γενικές συνελεύσεις.

Καμία διαπραγμάτευση, λοιπόν. Αγώνας τώρα ! Αγώνας για μια παιδεία που δεν είναι προνόμιο των λίγων που δεν θα αποκλείει τα πληττόμενα κομμάτια και θα τα αφήνει αμόρφωτα να αποδέχονται καρτερικά μια πραγματικότητα που θέλουν να μας επιβάλλουν, μια πραγματικότητα αναντίστοιχη των δυνατοτήτων της εποχής. Να μπούμε σε θέσεις μάχης με επιθετικά αιτήματα για μια ενιαία πανεπιστημιακή εκπαίδευση δημόσια και δωρεάν για όλους. Για να υπάρχει ελεύθερη πρόσβαση στην εκπαίδευση για όλους χωρίς ταξικούς οικονομικούς, εξεταστικούς φραγμούς. Για να παίρνουμε ένα ενιαίο πτυχίο ανά γνωστικό αντικείμενο με όλα τα εργασιακά και επαγγελματικά δικαιώματα κατοχυρωμένα σε αυτό. Για να επιβάλλουμε την αύξηση των κρατικών δαπανών για την παιδεία, με γνώμονα τις κοινωνικές ανάγκες. Να επιβάλλουμε μέσα από τις γενικές μας συνελεύσεις και τους φοιτητικούς μας συλλόγους την κάλυψη των δικαιωμάτων - οικονομικών και μη - όλων των εργαζόμενων και άνεργων φοιτητών. Έτσι ώστε να μπορούμε να σπουδάζουμε, να εργαζόμαστε και να ζούμε με αξιοπρέπεια, έτσι όπως μας αξίζει.

ΠΑΛΕΥΟΥΜΕ ΓΙΑ:

Ø  ΚΑΤΑΡΓΗΣΗ ΤΟΥ ΜΕΤΡΟΥ ΤΩΝ ΔΙΑΓΡΑΦΩΝ

Ø  ΕΝΙΑΙΑ ΠΤΥΧΙΑ ΜΕ ΟΛΑ ΤΑ ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΙΚΑ ΚΑΙ ΕΡΓΑΣΙΑΚΑ  ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ. ΤΟ ΠΤΥΧΙΟ ΜΑΣ ΜΟΝΗ ΠΡΟΥΠΟΘΕΣΗ ΓΙΑ  ΔΟΥΛΕΙΑ.

Ø  ΝΑ ΑΠΟΣΥΡΘΕΙ ΤΩΡΑ Ο ΝΟΜΟΣ Διαμαντοπουλου. ΔΩΡΕΑΝ ΣΙΤΙΣΗ, ΣΤΕΓΑΣΗ, ΜΕΤΑΚΙΝΗΣΗ, για όλους τους φοιτητές.

Ø  ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ ΛΕΦΤΑ ΓΙΑ ΠΑΙΔΕΙΑ ΚΑΙ ΥΓΕΙΑ. ΑΠΟΔΕΣΜΕΥΣΗ ΑΠΟ ΤΟ ΜΝΗΜΟΝΙΟ. ΔΙΑΓΡΑΦΗ ΧΡΕΟΥΣ. ΕΞΟΔΟΣ ΑΠΟ Ε.Ε. ΚΑΙ ΔΙΑΛΥΣΗ ΤΗΣ

Ø  ΟΧΙ ΣΤΗΝ ΚΑΤΑΡΓΗΣΗ-ΚΑΜΙΑ ΔΙΑΠΡΑΓΜΑΤΕΥΣΗ ΤΟΥ ΑΣΥΛΟΥ, ΔΙΕΥΡΥΝΣΗ ΤΟΥ ΚΑΙ ΣΕ ΧΩΡΟΥΣ ΔΟΥΛΕΙΑΣ ΚΑΙ ΣΕ ΣΧΟΛΕΙΑ.

Ø  ΟΧΙ ΣΤΙΣ ΕΞΕΤΑΣΕΙΣ ΓΙΑ ΛΗΨΗ ΕΙΔΙΚΟΤΗΤΑΣ – ΑΝΟΙΓΜΑ ΝΕΩΝ ΘΕΣΕΩΝ ΕΙΔΙΚΕΥΟΜΕΝΩΝ ΚΑΙ ΕΙΔΙΚΩΝ ΓΙΑΤΡΩΝ – ΠΛΗΡΗΣ, ΔΩΡΕΑΝ, ΔΗΜΟΣΙΑ ΠΕΡΙΘΑΛΨΗ ΥΨΗΛΗΣ ΠΟΙΟΤΗΤΑΣ ΣΕ ΟΛΟ ΤΟ ΛΑΟ (ασφαλισμένους και ανασφάλιστους).

Ø  ΔΟΥΛΕΙΑ ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ ΜΟΝΙΜΗ ΚΑΙ ΣΤΑΘΕΡΗ ΜΕ ΠΛΗΡΗ ΑΣΦΑΛΙΣΤΙΚΗ ΚΑΛΥΨΗ, 35ωρο–5μερο–7ωρο. Επίδομα ανεργίας ίσο με το βασικό μισθό.

Ø  ΚατΑργηση της δρΑσης κΑθε λογΗς εργολΑβων σε ΑΕΙ και ΤΕΙ. Μονιμοποίηση συμβασιούχων που εργάζονται υπό αυτό το καθεστώς (πχ καθαρίστριες), επαναπρόσληψη προσωπικού για την κανονική λειτουργία της λέσχης, αξιοπρεπείς μισθούς και αξιοπρεπείς συνθήκες εργασίας, πλήρη ασφαλιστικά δικαιώματα.

Ø  ΚαμΙα επιχειρηματικΗ δραστηριΟτητα μΕσα στα πανεπιστΗμια.

Ø  κατΑργηση του τρομονΟμου.

Ø  ΑΜΕΣΗ ΑΘΩΩΣΗ ΤΩΝ 16 ΣΥΜΦΟΙΤΗΤΩΝ μας που συνελήφθησαν την 17/11/12

Ø  ΑΘΩΩΣΗ ΤΩΝ 6 ΣΛΛΗΦΘΕΝΤΩΝ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΩΝ στις εκλογές ΟΛΜΕ

ΠΡΟΧΩΡΑΜΕ ΣΕ:

Ø  ΣΥΜΜΕΤΟΧΗ ΣΤΙΣ ΚΙΝΗΤΟΠΟΙΗΣΕΙΣ του τριημέρου του Πολυτεχνείου και επιστροφή της πορείας στο χώρο του πανεπιστημιακού ασύλου.

Ø  ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ ΣΤΑ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΑ την Πέμπτη 13/11 κατά τη διάρκεια της δίκης.

Ø  ΠΑΡΑΣΤΑΣΗ ΔΙΑΜΑΡΤΥΡΙΑΣ ΚΑΙ ΜΠΛΟΚΑΡΙΣΜΑ του 5ευρου εισιτηρίου στο ΑΧΕΠΑ την Παρασκευή 14/11 από τις 9:00.

Ø  ΠΑΝΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΗ ΠΟΡΕΙΑ την Παρασκευή 14/11 στις 13:00 μαζί με μαθητές, εκπαιδευτικούς και εργαζομένους που κινητοποιούνται.

Ø  ΝΕΑ ΓΕΝΙΚΗ ΣΥΝΕΛΕΥΣΗ την Τετάρτη 19/11 στις 14:00 στο αμφιθέατρο Ανατομείου.

Ø  Σύσταση συντονιστικής επιτροπής συνέλευσης υπόλογης στις αποφάσεις της Γενικής Συνέλευσης.

Ø  Συντονισμός με άλλους συλλόγους που κινούνται σε αντίστοιχη κατεύθυνση. Προτείνουμε συντονισμό μετά την πορεία της Παρασκευής μαζί και με μαθητές και εκπαιδευτικούς.

Ø  Να μην παρθούν παρουσίες κατά τη διάρκεια των δράσεων του συλλόγου.