ΛΙΓΑ ΛΟΓΙΑ (ΚΑΙ ΚΑΠΟΙΟΙ ΛΟΓΟΙ..) ΓΙΑ ΤΗ ΓΕΝΙΚΗ ΣΥΝΕΛΕΥΣΗ ΤΗΣ ΤΡΙΤΗΣ..

Μια νέα ακαδημαϊκή χρόνια ξεκίνησε και οι περισσότεροι από εμάς τρέχουμε μεταξύ αμφιθεάτρων και κλινικών μέσα σε ένα εντατικό πρόγραμμα που επιβάλλει η σχολή. Πολλοί είναι βέβαια και αυτοί που μέσα σε όλο αυτό, ψάχνουν και κάποια δουλειά έτσι ώστε να μπορούν να τα βγάζουν πέρα και να συνεχίσουν τις σπουδές τους. Παράλληλα με την καθημερινότητα αυτή, με τα μάτια στραμμένα στην κοινωνία μια σειρά εξελίξεων λαμβάνει χώρα που πλήττει κυρίως τα κατώτερα στρώματα και για τις οποίες υπεύθυνες είναι οι πολιτικές που ακολουθούνται από κυβερνήσεις-ΕΕ-κεφάλαιο.

Μια τέτοια εξέλιξη αποτελούν οι μεγάλες εισροές προσφύγων τον τελευταίο χρόνο. Οι ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις στη Μέση Ανατολή καθώς και ο ρόλος του φασιστικού ISIS, ξερίζωσαν ανθρώπους από τον τόπο τους και τους οδήγησαν σε έναν αγώνα επιβίωσης . Οι περισσότεροι φτάνοντας στην Ελλάδα βρήκαν κλειστά σύνορα για τις χώρες της ΕΕ και πλέον ζουν με τους  χειρότερους όρους ζωής στοιβαγμένοι σε κέντρα φιλοξενίας. Πατώντας πάνω στην κατάσταση αυτή φασιστικές φωνές (κυρίως) προωθούν ένα ξενοφοβίας που έχει οδηγήσει στην έκφραση ρατσιστικών παραληρημάτων και πρακτικών. Ένα δείγμα αυτών αποτελεί και η δήλωση του Συλλόγου Γονέων και Κηδεμόνων Ωραιοκάστρου, για να απαγορευτεί η εγγραφή προσφυγόπουλων, στο ίδιο σχολείο με τα παιδιά τους ή ακόμα ακόμα γονείς να μη στέλνουν τα παιδιά τους σχολείο με την πρόφαση ότι δε θέλουν τα παιδιά τους να έχουν προσφυγόπουλα για συμμαθητές.

Μέσα σε όλα αυτά η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ, ετοιμάζει και το νέο εργασιακό νομοσχέδιο, που συμπληρώνει το παζλ  των αντιδραστικών αντεργατικών μεταρρυθμίσεων, που αποτελούν στοχεύσεις της ΕΕ.  Ποινές σε περίπτωση απεργίας, αφαίρεση δικαιώματος συνδικαλιστικής δράσης , κατάργηση των Συλλογικών συμβάσεων εργασίας είναι μερικά από τα μέτρα που θα περιλαμβάνει αυτό, δημιουργώντας ένα καθεστώς ακόμα μεγαλύτερης εκμετάλλευσης του κόσμου της εργασίας αλλά και στέρησης του δικαιώματος του για συλλογικές διεκδικήσεις μέσα από τα σωματεία.  Έτσι ενδεικτικά στον χώρο της υγείας, οι αυριανοί γιατροί θα καλούνται να δουλέψουν με ολιγόμηνες συμβάσεις εργασίας, ελλιπή ασφάλιση, με τον φόβο της απόλυσης (είτε σε δημόσιο είτε σε ιδιωτικό νοσοκομείο) και μισθούς πείνας. Το έργο του γιατρού βέβαια δυσχεραίνεται και με την υποχρηματοδότηση και την υποστελέχωση των νοσοκομείων, όταν θα χρειαστεί να δουλεύουμε χωρίς ούτε τον κατάλληλο υλικοτεχνικό εξοπλισμό και υποδομές.

Σε όλα τα παραπάνω, έρχεται να προστεθεί  το γεγονός πως οι περιουσίες πρώτης κατοικίας πλέον δεν προστατεύονται και δίνονται όσο όσο σε τραπεζίτες. Η αλήθεια είναι βέβαια ότι δε δίνονται, όσο εμείς είμαστε εκεί και θα είμαστε όσο χρειαστεί. Κάθε Τετάρτη πλήθος κόσμου από συνελεύσεις γειτονιάς, σωματεία, φοιτητικούς συλλόγους κατακλύζει την αίθουσα και μπλοκάρει τη διαδικασία παραχώρησης σπιτιών στις  τράπεζες.

Αντιλαμβανόμενοι το πανεπιστήμιο ως ένα κομμάτι της κοινωνίας και όχι αποκομμένο από αυτήν, τα μάτια δεν μπορούν να μην είναι στραμμένα προς τα έξω. Όμως, ακόμα και με τα μάτια στραμμένα προς τα μέσα, βλέπουμε ουρές στη λέσχη, την ίδια ώρα που ανοίγουν roof garden, αντι να ανοίγουν την πάνω φοιτητική λέσχη. Παρατηρούμε υλικοτεχνικές ελλείψεις για βασικά μαθήματα, αλλά βέβαια παρατηρούμε και μια καθημερινότητα που λέει στο φοιτητή «τέλειωνε γιατί χανόμαστε» χωρίς έτσι να αφήνονται περιθώρια για τον ίδιο να αναπτύξει περαιτέρω πτυχές της προσωπικότητάς του, πέρα από το μοντέλο του «αποδοτικού φοιτητή».

Σε όλα αυτά, πρέπει να έχουμε και έχουμε απάντηση. Αυτό δεν είναι άλλο παρά τη Γενική μας Συνέλευση όπου δικαίωμα λόγου έχουν όλοι οι φοιτητές. Μέσω των γενικών συνελεύσεων συζητάμε και παίρνουμε αποφάσεις που καθορίζουν όχι μόνο την καθημερινότητά μας, αλλά και αποφάσεις που θέλουμε να ενισχύουν και να συμπληρώνουν κάθε αγώνα και προσπάθεια κομματιών της κοινωνίας που ακόμα αντιστέκονται που αρνούνται να δεχτούν την ήττα, τις απολύσεις, την απαξίωση της δημόσιας και δωρεάν παιδείας και υγείας. Το κομμάτι αυτό που θεωρεί τους πρόσφυγες και τους μετανάστες μέρος αυτής της κοινωνίας και σύμμαχους σε αυτό το μονοπάτι που θέλουμε να βαδίσουμε..Είναι δύσβατο το μονοπάτι, μα είναι το μοναδικό..Γι’αυτό και για άλλα πολλά που δε χωράνε σε μια σελίδα..

ΟΛΟΙ ΣΤΗ ΓΕΝΙΚΗ ΣΥΝΕΛΕΥΣΗ ΤΟΥ ΣΥΛΛΟΓΟΥ ΦΟΙΤΗΤΩΝ ΙΑΤΡΙΚΗΣ ΤΗΝ ΤΡΙΤΗ 18/10, 14.00 ΣΤΟ ΑΜΦΙΘΕΑΤΡΟ ΤΟΥ ΑΝΑΤΟΜΕΙΟΥ!