ΜΑΛΛΟΝ ΚΑΠΟΙΟΣ ‘ΑΓΑΘΟΣ’ ΣΥΜΦΟΙΤΗΤΗΣ ΣΟΥ ΘΑ ΣΟΥ ΕΙΠΕ ΟΤΙ ΟΙ ΣΥΝΕΛΕΥΣΕΙΣ ΔΕ ΧΡΕΙΑΖΟΝΤΑΙ

Το ερώτημα που οφείλουμε να θέσουμε στον εαυτό μας για το αν θέλουμε συνελεύσεις είναι ποιος θέλουμε να λαμβάνει αποφάσεις για εμάς. Ορισμένες παρατάξεις που ακολουθούν μια γραμμή κάποιων ατόμων και πολιτικών λιγότερο ή περισσότερο συγκαλυμμένα ή εμάς τους ίδιους για τους εαυτούς μας;

Ίσως κάποιοι να θεωρούν ότι η αντιπροσωπευτική δημοκρατία  είναι η ορθότερη και η πιο αποτελεσματική. Αν και η άποψη αυτή δεν συμμερίζεται από το σχήμα είναι ένα μεγάλο θέμα και μάλλον πρέπει να αναλυθεί σε επόμενο κείμενο. Ίσως πάλι οι εκπρόσωποι να θεωρούνται από κάποιους αναγκαίοι για να επιλυθούν πρακτικά ζητήματα. Όπως και να χει βέβαια το μείζον ζήτημα είναι η αξιοπιστία των εκπροσώπων αυτών η οποία θα πρέπει να βασίζεται στο κατά πόσο αυτοί υλοποιούν αποφάσεις προς το συμφέρον της καταπιεζόμενης πλευράς.

Και το ότι αυτό δεν ισχύει στην κοινωνία και ειδικότερα και στο πανεπιστήμιο δεν χρειάζεται απόδειξη. Οι μεγάλες παρατάξεις ακολουθούν τις οδηγίες των κομμάτων τους, τα οποία καθορίζουν τις κοινωνικές συνθήκες, αναπαράγοντας έτσι τον φαύλο κύκλο των συμφερόντων του κεφαλαίου και στα πανεπιστήμια. Σε καμία περίπτωση δεν νοιάζονται για τα συμφέροντα του φοιτητή ούτε και αποφασίζουν με γνώμονα αυτό.

Και επειδή δεν υπάρχει άλλος διαθέσιμος χρόνος και οι ανάγκες το απαιτούν, δεν μπορούμε να τους αφήνουμε να παίζουν τα πολιτικά τους παιχνίδια. Γι αυτό οι συνελεύσεις είναι σημαντικές. Είναι ΓΙΑ ΕΜΑΣ. Μόνο σε αυτές έχουμε τη δυνατότητα αλληλοεπιδρώντας με άλλους να διαμορφώσουμε μια κοινή γνώμη και να πάρουμε αποφάσεις που με μαζικότητα να τις υλοποιήσουμε είτε για θέματα σχολής είτε για θέματα κοινωνίας.

Μπορεί η εικόνα που έχουμε από τις συνελεύσεις να μην είναι κι η καλύτερη. Κι αυτό γιατί η συνέλευση μπαχαλεύεται από κάποιους  που δεν τη θέλουν και την προβάλλουν ως κουραστική διαδικασία και χάσιμο χρόνου. Κι αυτή είναι η πρόφαση τους που δεν την καλούν, που δεν ψηφίζουν υπέρ της και δεν την υποστηρίζουν. Ο πραγματικός τους λόγος είναι ότι τα συμφέροντα τους δεν συμπίπτουν με τα συμφέροντα της πλειοψηφίας. Δεν θέλουν να μιλάμε μεταξύ μας, δεν θέλουν να παίρνουμε αποφάσεις όλοι μαζί, θέλουν να παίρνουμε αυτοί για εμάς. Και σε αυτό το παιχνίδι τους εντάσσουν και τον αγώνα άλλων, που ζητώντας συνέλευση στοχεύουν στην αμεσοδημοκρατική και συλλογική λήψη αποφάσεων. Εντάσσουν αυτούς που βλέπουν ότι η συνέλευση μπορεί να επιφέρει καρπούς, αυτούς που θεωρούν τη συνέλευση το σημαντικότερο όργανο του συλλόγου και τον κρίκο που συνδέει το φοιτητή με την κοινωνία. Του παρέχει την ευκαιρία να δει τα κοινωνικά προβλήματα  και αναλύοντας τα να λάβει αποφάσεις για την αντιμετώπισή τους.  Για το λόγο αυτό ορίζονται έκτακτες γενικές συνελεύσεις, για θέματα που επηρεάζουν άμεσα τη ζωή μας.

Έτσι, σας καλούμε σε γενική συνέλευση τη Δευτέρα 5/11, με αφορμή τη 48ωρη πανελλαδική απεργία την Τρίτη και Τετάρτη 6 κ 7/11 και την ψήφιση του 3^ου μνημονίου την Τετάρτη.

ΟΛΗ Η ΕΞΟΥΣΙΑ ΣΤΙΣ ΓΕΝΙΚΕΣ ΣΥΝΕΛΕΥΣΕΙΣ